Woede uitbarsting bij je kind

Een woede uitbarsting komt vaak voor bij peuters, kleuters en tieners maar niet bij iedereen in dezelfde mate. Dat hangt onder andere af van de gevoeligheid van je kind. Hoe gevoeliger en reactiever, hoe eerder een kind last heeft van woede uitbarstingen.

Woedeuitbarsting door overgevoeligheid

Waarom zijn sommige gevoeliger zijn dan anderen? Sommige mensen/kinderen reageren met overgevoeligheid in bepaalde stadia in het leven, in het bijzonder de adolescentie. Wanneer kinderen naar een nieuw stadium van hun ontwikkeling gaan, kunnen ze gevoelig en humeurig worden, ook al waren eerder niet zo. Voor de ouders kan dit als een schok komen wanneer je hier niet op voorbereid bent. Andere kinderen worden geconfronteerd met omgevingsfactoren waardoor ze gevoeliger worden, bijvoorbeeld door dood, verlies of verandering van woonsituatie. Weer andere kinderen zijn gewoon van nature gevoeliger – en hoewel je hier niets aan kunt veranderen, kan je deze kinderen wel helpen hun emoties meer effectief te leren beheersen. Het maakt niet uit wat de reden is voor het gevoelige gedrag van je kind, je moet nog steeds dezelfde soort ouderschap technieken gebruiken om hen te helpen.

Technieken bij woede uitbarsting

Hier volgen 5 technieken waarmee ouders het overgevoelige, reactieve kind kunnen helpen.

1. Blijf neutraal, zelfs als je kind te heftig reageert: Wanneer de reactie van je kind totaal buiten proporties is (bijvoorbeeld bij een kleine tegenslag die jezelf als een normale hobbel in de weg zou beschouwen), weersta de verleiding ruzie te gaan maken. Wanneer je tiener dochter helemaal uit haar dak gaat en begint te schreeuwen naar je, omdat “ze geen kleren heeft om te dragen” (ook al heeft ze een kast vol) of wanneer je zoon je toebijt dat hij je haat omdat hij op een doordeweekse avond niet uit mag gaan, kan dit vervelend aanvoelen, om niet te zeggen absurd en irrationeel, voor ons als ouders. Natuurlijk is de verleiding groot om sarcastisch te worden, of zelfs boos op je kind als te heftig reageert of  de controle verliest over zijn temperament. Maar begrijp dat dat niets oplost. Voor hem zijn de gevoelens zeer reëel en hij is niet in staat het absurde er van in te zien op dat moment. Reageer daarom niet meteen en houdt je toon en expressie neutraal. Je hoeft niet in te stemmen met wat hij zegt, maar trap niet in de valkuil ruzie met hem te maken want dat is precies wat hij wil. Daarmee zou je een machtsstrijd aangaan die je niet kunt winnen.

2. Zorg ervoor dat eventueel publiek verdwijnt. Hoe meer aandacht hoe groter de beloning voor het buitenproportionele gedrag. Zorg daarom dat toeschouwers hun overreactie niet valideren. Zelfs al zou je het gevoel hebben dat je moet ingrijpen, ga niet tijdens een driftbui proberen te “repareren” wat het probleem is, hiermee voed je uitsluitend de emoties van je kind of geef je ze het gevoel dat ze terecht zo boos zijn. Dit is een belangrijk punt, want het is zeer belangrijk voor de ouders om te begrijpen dat het kind gewoon niet voor rede vatbaar is. Het enige wat je moet doen is een zaadje planten dat de reactie niet in overeenstemming is met hetgeen er gebeurt is en dan weglopen. Pas als je kind weer rustig is, bijvoorbeeld thuis, dan kun je terugkomen op het voorval en samenwerken om te komen tot een betere manier om de volgende keer te reageren.

3. Wees je bewust van wat jouw kind triggert. Je bent  “ouder van het kind dat je hebt en niet van het kind die je zou willen dat je had.” Wanneer je dus weet wat de obstakels zijn die kunnen leiden tot een woede uitbarsting, probeer die dan te vermijden. Als ze ’s morgens struikelen over gebrek aan kleren, zorg dan dat ze de avond ervoor al hun kleren klaar leggen. Soms zijn de triggers vooral gebrek aan slaap of honger. Wanneer je je bewust doet om die triggers te vermijden dan zal het aantal driftbuien of explosieve woede uitbarstingen aanzienlijk verminderen.

4. Lees je kind niet telkens de les, dat werkt niet. Preken helpen niet om het gedrag te veranderen. Probeer het kort te houden, duidelijk en direct wanneer je met je kind praat. Als ouders hebben we de neiging om veel meer dingen te zeggen dan nodig.  Voor overgevoelig kinderen is dat waarschijnlijk niet nuttig, want het is vaak verbonden met hun triggers. In het algemeen, hebben deze kinderen de neiging om behoorlijk gevoelig zijn voor informatie. Dus een minimale hoeveelheid van discussie of een bericht over iets, werkt waarschijnlijk beter voor hen. Je vermijdt triggers als je ervoor zorgt dat je je punt hebt overgebracht. Als ouder is het belangrijk om te leren hoe je dingen anders kan zeggen. Bekijk het op deze manier: wanneer je steeds hetzelfde moet zeggen, dan is het duidelijk niet effectief wat je zegt..

5. Voer gesprekken over omgaan met emoties: Bij oudere kinderen en jongeren, kun je proberen met ze te praten over wat er aan de hand is. De oudere adolescent zal waarschijnlijk beginnen in te zien dat lichtgeraakt, boos gedrag negatief werkt op het hebben van vrienden. Hoewel je het gedrag of de emoties niet weg neemt door erover te praten, zou je in staat kunnen zijn om manieren te vinden waardoor je tiener er beter mee kan omgaan. Probeer aandacht te vestigen op de momenten dat ze dingen goed aanpakken. Laten we zeggen dat de coach schreeuwde naar je tiener, maar je kind verloor niet zijn kalmte. Je zou kunnen zeggen, “Ik merkte dat je je goed hield bij de coach vandaag. Hoe kwam dat? “Hij zou kunnen zeggen:” Mijn beste vriend zei dat ik me er niet aan moest storen”, of “Ik wist dat de coach boos was op iedereen en niet alleen mij. ” Benadruk zijn goede reactie door te zeggen:” Geweldig, dat moet je de volgende keer onthouden. Hij is boos op iedereen en niet alleen op jou. ”

Houd het in ieder geval kort en echt gericht op die situatie.