Gedragsproblemen.com Gedragsproblemen, Gedragsproblemen kinderen, Gedragsproblemen volwassenen
Er is geen enkele test om de aanwezigheid van de aandoening van Attention Disorder vast te stellen, maar je huisarts is meestal goed opgeleid om Attention Disorder te kunnen diagnosticeren. De arts zal een volledig onderzoek bij je kind laten doen voordat je een diagnose krijgt. Dit begint met een familie anamnese. Bij Attention Disorder is het bekend dat het in de familie voorkomt omdat onderzoek dit heeft aangetoond. Helaas is er momenteel nog geen genetische test voor de aandoening.
In aanvulling op de behandeling van je kind zullen de symptomen van Attention Disorder worden bekeken en zal de arts op zoek gaan naar tekenen van andere aandoeningen die soms gepaard gaan met Attention Disorder symptomen zoals depressie, angst, andere stemming- en gedragsstoornissen en leerproblemen.
Het krijgen van het nieuws dat je kind is gediagnosticeerd met Attention Disorder kan leiden tot een scala aan emoties. Wat doe je als je het nieuws hebt gekregen? Haal ten eerste diep adem en troost jezelf dat je nu antwoord hebt gekregen op de vele vragen die je had.
Niemand weet exact waardoor Attention Disorder wordt veroorzaakt. We weten dat het een aandoening van de hersenen is. Dit gedragsprobleem wordt dus niet veroorzaakt door een teveel aan suiker in de voeding of een slechte opvoeding. Onderzoek heeft dit herhaaldelijk uitgesloten. Diverse studies naar oorzaken van Attention Disorder lopen nog en experts vermoeden dat de aandoening een biologische oorzaak heeft. Het grootste deel van het onderzoek toont aan dat er een genetische aanwijzingen zijn. Andere mogelijke oorzaken zoals een laag geboortegewicht, prenataal roken en andere prenatale problemen kunnen bijdragen aan de oorzaak of de ernst van Attention Disorder.
Recente studies hebben aangetoond dat er een link is met roken tijdens de zwangerschap, een laag geboortegewicht en vroeggeboorte. Er is zelfs een onderzoek dat een verband tussen vroeg tv kijken en aandacht problemen aantoont op latere leeftijd. Bij kinderen onder de 2 jaar moet je voorkomen dat het kind meer dan 2 uur naar een scherm kijkt.
