Wat is een hechtingsstoornis?
Hechting is de sterke band die zich vanaf de geboorte ontwikkelt tussen een kind en ouder en die een diepgaande invloed heeft op de ontwikkeling van je kind en het vermogen om emoties te uiten. Als je de ouder bent van een kind met een hechtingsstoornis, kun je uitgeput raken in het verkrijgen van een verbinding met je kind. Een kind met onveilige hechting of een hechtingsstoornis mist namelijk de vaardigheden voor het opbouwen van betekenisvolle relatie. Echter, met deze tools, en een gezonde dosis inspanning, geduld, en liefde, is het mogelijk de relatie te herstellen.
- Inzicht in hechtingsproblemen
- Waarschuwingssignalen en symptomen van onveilige hechting
- Tekenen en symptomen van hechtingsstoornissen
- Opvoeden van een kind met een hechtingsstoornis
- Repareren van een reactieve hechtingsstoornis
- Tips om je kind te helpen zich geliefd te voelen
- Tips voor de ondersteuning van de gezondheid van je kind
- Professionele hulp voor behandeling reactieve hechtingsstoornis
Hechtingsproblemen als gevolg van hechtingsstoornis
Kinderen met een hechtingsstoornis of andere hechtingsproblemen hebben moeite zich te verbinden met met het beheersen van hun eigen emoties. Dit resulteert in een gebrek aan vertrouwen en eigenwaarde, een angst om dicht bij iemand te komen, woede, en een behoefte om de controle te hebben. Een kind met een hechtingsstoornis voelt zich onveilig en alleen.
Maar waarom ontwikkelen sommige kinderen een hechtingsstoornis, terwijl anderen dat niet doen? Het antwoord heeft te maken met het bevestigingsproces, dat berust op de interactie tussen ouder als kind.
Bindingsproblemen zijn meestal het gevolg van negatieve ervaringen tijdens de eerste levensjaren. Als jonge kinderen zich herhaaldelijk verlaten voelen, geïsoleerd, machteloos, of onverzorgd- om welke reden dan ook- dan leren ze daarmee dat ze niet afhankelijk kunnen zijn van anderen en de wereld is een daarmee een gevaarlijke en angstaanjagende plaats.
Oorzaken reactieve hechtingsstoornis en andere hechtingsproblemen?
Reactieve hechtingsstoornis en andere gehechtheid problemen doen zich voor wanneer kinderen niet in staat zijn om zich consequent te verbinden met een ouder of verzorger. Dit kan gebeuren om verschillende redenen:
Wanneer de baby huilt en niemand reageert of biedt comfort.
Een baby heeft honger of een natte luier en er wordt urenlang niet naar ze omgekeken.
Niemand kijkt naar, praat met, of glimlacht naar de baby, zodat de baby zich alleen voelt.
Een jong kind krijgt uitsluitend aandacht wanneer het “stout” is of bij ander extreem gedrag.
Een jong kind of baby is mishandeld of misbruikt
Onvoorspelbaarheid. Soms wordt voldaan aan de behoeften van het kind en soms niet. Het kind weet nooit wat het kan verwachten.
De baby of het jonge kind wordt in het ziekenhuis gescheiden van zijn of haar ouders.
Een baby of jong kind wordt verplaatst van de ene zorgverlener naar de andere (kan het resultaat zijn van adoptie, pleegzorg, of het verlies van een ouder).
De ouder is emotioneel niet beschikbaar als gevolg van depressie, een ziekte of een verslavingsprobleem.
Zoals de voorbeelden laten zien, zijn de omstandigheden die de gehechtheid problemen veroorzaken soms onvermijdelijk, maar het kind is te jong om te begrijpen wat er is gebeurd en waarom. Voor een jong kind is het net of niemand om ze geeft en ze verliezen het vertrouwen in anderen en de wereld wordt een onveilige plaats.